วันวานของวันเด็ก
ตามปฎิทินแล้วทุกๆวันเสาร์ที่สองของเดือนมกราคม จะตรงกับวันเด็กแห่งชาติ (Children’s Day)
แต่สำหรับผู้ใหญ่อย่างผมแล้ว วันเด็กมันไม่ได้สำคัญอะไรเลยเพราะอายุผมก็ล่วงเลยมาจะ 30 แล้ว
แต่ก็นั้นแหละ มันก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงวันเวลาเก่าๆสมัยเป็นเด็กนะ เวลามองปฎิทินแล้วเห็นวันเด็ก
อยู่ดีๆภาพสมัยเก่าๆมันก็ลอยออกมาให้เห็นเลยนะ สมัยก่อนตอนเป็นเด็กผมชอบวันเด็กมากมัน
เป็นวันที่ทำให้เรารู้สึกว่าพ่อกับแม่จะต้องตามใจเรา สมัยนั้นการจะได้ไปเที่ยวไหนนอกบ้านสำหรับ
ผมแล้ว ก็เรียกว่ายากมากเพราะพ่อต้องทำงานตลอด แม่ผมก็ทำงาน ผมอยู่กับพี่สาว จะไปไหนไกล
ก็ไม่รู้จักเส้นทาง เรื่องเงินไม่ต้องพูดถึงไม่มีแน่ๆ ต้องรอวันเด็กนี่แหละถึงจะได้ออกไปไหนไกลๆ
จากบ้าน ครั้งนึงสมัยเป็นเด็กผมเคยขอให้พ่อกับแม่พาไปแดนเนรมิตนะ พูดถึงแดนเนรมิตเด็กๆ
สมัยนี้อาจจะงงว่าอะไรคือแดนเนรมิต ???
ขออธิบายแบบง่ายๆ ก็คือมันเป็นสถานที่รวมเครื่องเล่นคล้ายๆกับสวนสยามนั้นแหละ มันจะมีพวก
เครื่องเล่นมากมายให้เราเล่น สมัยนั้นมันเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก ผมจำไม่ได้แล้วว่าตอนที่ผมไป
นั้นตรงกับปีไหนแต่คิดว่าน่าจะอยู่ประถม จำได้ว่าโลโก้แดนเนรมิตจะเป็นรูปประสาทในเทพนิยาย
อะไรซักอย่างนะ ตอนผมไปถึงกำลังจะไปหาซื้อตั๋วเครื่องเล่นแล้วอยู่ดีๆก็มีคุณลุงคุณป้าคู่นึงแกเอา
ตั๋วเครื่องเล่นมาให้ผมกะพี่สาวเฉยเลย.. เป็นตั๋วแบบยาวๆเล่นได้สารพัดอย่างเลย แบบว่าตอนนั้น
ก็รับมาแบบงงๆแต่ก็เอาไปเล่นนะ แต่ผมเล่นเครื่องเล่นอยู่ไม่กี่อย่างเพราะตอนนั้นเป็นเด็กกลัวมาก
พวกรถไฟเหาะนี่ไม่กล้าเล่นเลย ตอนนั้นด้วยความเป็นเด็กก็ไม่ได้สนใจลุงกะป้าคู่นั้นหรอกว่าแก
ชื่ออะไร แกคิดอะไรอยู่ถึงได้อยู่ดีๆก็เอาตั๋วมาให้ผมกะพี่สาว แต่พอผมโตขึ้นมาก็มานั่งย้อนอดีต
คิดไปถึงเหตุการนี้ก็ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ทำไมแกถึงเอาตั๋วราคาแพงแบบนั้นมาให้ผมกะพี่สาว
ทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน …อยากรู้ว่าทำไม … แกซื้อตั๋วผิด ? หรือแกซื้อแล้ว แต่ไม่กล้าเล่น ?
หรือยังไง แต่อย่างนึงที่ผมอยากย้อนเวลากลับไปบอกแกก็คือ ขอบคุณสำหรับตั๋วใบนั้นมากๆครับ
มันทำให้เด็กจนๆแบบผมได้มีโอกาสเล่นอะไรที่ไม่เคยได้เล่นมาก่อน สิ่งเหล่านี้มันเป็นสิ่งที่คนใน
สังคมได้หยิบยื่นให้เด็กแบบผมในตอนนั้น ได้เก็บเอากลับมาคิดในตอนโต เล่ามาถึงตอนนี้ผมก็ยัง
จำเหตุการณ์นั้นได้ไม่ลืมเลือนถึงมันจะผ่านมานานแล้วก็ตาม ความทรงจำสมัยเด็กๆมันมักจะฝัง
อยู่ในหัวยากที่จะลืมไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดีหรือไม่ดีก็ตาม มันก็ติดไปตลอด เนอะ …